Kim są Wiccanie?

Wicca jest bardzo szybko rozwijającą się religią. W ciągu zaledwie 70 lat z jednego angielskiego kowenu rozwinęło się wiele innych, które znajdują się już nie tylko w większości krajów europejskich, ale także na Syberii, Filipinach, w Australii, Tasmanii, Południowej Afryce, Brazylii, Kanadzie i wielu innych krajach. W USA Wicca (w szerszym od brytyjskiego ujęciu) szybko stała się jedną z najbardziej popularnych religii. Tę popularność Wicca zawdzięcza swojemu uniwersalizmowi i umiejętności zaadoptowania się do różnych warunków. Ponieważ wiccanie wierzą, że każdy człowiek ma w sobie ukrytą moc, którą może z siebie wydobyć przy odrobinie wysiłku, to siłą rzeczy uważają też, że wiccaninem może być każdy, kto wystarczająco mocno tego chce i jest gotowy na to zapracować. Wicca jest dla wytrwałych i zdeterminowanych osób, które nie boją się wyzwań, przeszkód i z uporem dążą do celu a więc mimo, że wiccaninem może być każdy – Wicca nie jest dla każdego. Wśród wiccan mamy lekarzy, prawników, księgowych, nauczycieli, ogrodników, budowlańców, psychologów, artystów różnego rodzaju – jednym zdaniem: osoby z każdej ścieżki życia, o różnych zawodach, w różnym wieku, o różnym pochodzeniu.
KIM JEST WICCANIN
– Najprościej rzecz ujmując, wiccanin to osoba inicjowana w Brytyjskie Tradycyjne Wicca, na które składają się tradycja aleksandryjska, gardneriańska oraz łączona. Jakkolwiek taki opis jest prawdą i odnosi się do każdego inicjowanego wiccanina, zdajemy sobie sprawę z tego, że dla osoby zainteresowanej tematem może on być zbyt krótki. Poza tym, dziś często używa się terminu „wiccanin” względem osób, które nie są inicjowane i praktykują Czarostwo eklektyczne (tworzą swoją własną praktykę w oparciu o wiedzę zaczerpniętą z różnych źródeł i nie mają inicjacji w żadną z tradycji). Na tej stronie trzymamy się jednak definicji wiccanina, jako osoby inicjowanej w jedną z wyżej wymienionych tradycji. Trudno też określić wszystkich wiccan jednoznacznie, ponieważ Wicca jest ścieżką indywidualnego rozwoju, jednak jej wyznawcy na tle osób przynależących do innych religii czy innych tradycji Czarostwa wyróżniają się kilkoma rzeczami.
WICCANIE TO KAPŁANI BOGINI MAGII ORAZ BOGA ŚMIERCI I ODRODZENIA
– Na świecie mamy do czynienia z wieloma różnymi kapłanami, z których każdy służy innym bóstwom. Wiccanie czczą natomiast tych dwóch konkretnych, których imiona poznają dopiero po inicjacji. Nie oznacza to jednak, że jedynie ta boska para jest czczona podczas rytuałów czy w prywatnym życiu wiccan, zwłaszcza, że wielu z nich uważa, że wszyscy Bogowie są jednym Bogiem, a wszystkie Boginie – jedną Boginią i chociaż Bogowie Wicca to nadal konkretne byty, nie są to bóstwa zazdrosne wzbraniające swoim wyznawcom kultu innych Bogów. Funkcja kapłana jako „przewodnika ludu” nie istnieje w Wicca, gdzie każdy wyznawca jest kapłanem. Inaczej rzecz ujmując: nie ma świeckich wiccan. Każdy praktykujący ma taki sam dostęp do Bogów, a w ich oczach nie ma „lepszych” ani „gorszych”.
WICCANIE TO TAKŻE CZAROWNICE
– ponieważ wiccańska inicjacja czyni człowieka zarówno kapłanem jak i czarownicą. Być może słowo „wiedźma”, związane z wiedzą, lepiej odda angielskie znaczenie wyrazu „witch”, którym w Wicca określa się tak kobiety jak i mężczyzn. Wiccańskie wiedźmy zajmują się więc uzdrawianiem, wróżeniem czy innymi rodzajami magii, łącząc przy tym magię tzw. niską, służącą do celów praktycznych w życiu codziennym oraz, jako czarownice-kapłani, magię wysoką, dzięki której nawiązują kontakt z Bogami oraz doświadcza Misterium.m z Bogami.
WICCANIE ODRZUCAJĄ IDEĘ GRZECHU PIERWORODNEGO
– jak i grzechu w ogóle, podobnie jak nie wierzą w zbawienie, polegające na zmyciu owych grzechów. Przyjmuje się, że Natura jest święta, a człowiek, jako jej część, również jest uświęcony. Dążenia duchowe są równoważne ze spełnianiem swoich potrzeb cielesnych, a sacrum i profanum łączą się ze sobą, ponieważ są dwoma stronami jednej rzeczywistości.   Niewiara w grzech nie oznacza, że wiccanie nie mają swojego systemu wartości. Wręcz przeciwnie – główna zasada, jaką powinien się kierować wiccanin to Porada Wiccańska, która brzmi „Gdy krzywdy nie wyrządzasz, czyń podług swej woli”. Jej interpretacja jednak zajęłaby nam pewnie kolejny, bardzo obszerny artykuł. Ponadto, wielu wiccan uznaje Prawo Trójpowrotu, mówiące, że „Cokolwiek uczynisz, powróci do ciebie po trzykroć”. O ile Wiccańska Porada może być interpretowana na wiele sposobów, o tyle Prawo Trójpowrotu prawdopodobnie budzi jeszcze więcej wątpliwości. Wiccanie jednak zamiast ubolewać nad tym, że nie narzucono im odgórnie tego, jak mają rozumieć te zasadnicze kwestie, cieszą się, że mogą badać je po swojemu (co też nie oznacza „na opak”).
ŚWIATOPOGLAD WICCAŃSKI
– Oprócz Porady Wiccan oraz Prawa Trójpowrotu, światopogląd wiccański jest oparty także na opublikowanym wiele lat temu tekście zwanym Pouczeniem Bogini. Są w nim zawarte cechy, jakimi powinna wykazywać się wiccańska czarownica, a należą do nich: piękno i siła, moc i współczucie, duma i pokora oraz szacunek i radość. Może się wydawać, ze część z tych rzeczy jest sobie przeciwstawna, jednak mamy tu do czynienia z równowagą. Wiccanie nie poszukują harmonii jedynie w dualizmie Boga i Bogini, ale chcą osiągnąć ją w każdej dziedzinie swojego życia, a stawianie obok siebie przeciwstawnych pojęć bardzo w tym pomaga. Czarownica zna swoje miejsce, co znaczy, że jest świadoma swoich wad i zalet. Z dumą mówi o własnych możliwościach a z pokorą przyjmuje swe niedoskonałości, jednocześnie ciągle dążąc do osiągnięcia upragnionego przez siebie stanu. O tym również mówi Pouczenie Bogini, w którym Pani poucza wiedźmy, że powinny utrzymywać swój najwyższy ideał w czystości i nieustannie do niego dążyć.
DOSKONAŁA MIŁOŚĆ I DOSKONAŁE ZAUFANIE
– Bardzo ważna dla Wiccan jest również idea Doskonałej Miłości i Doskonałego Zaufania, którymi wyznawcy powinni się wzajemnie darzyć. Prawdopodobnie nigdy nie uda nam się osiągnąć tych dwóch rzeczy, podobnie jak nie będziemy w stanie w każdej sytuacji kierować się Wiccańską Poradą. Chwała Bogom! Ideały są przecież nudne, a my mamy całe życie (może nawet nie jedno), aby próbować wcielać w życie owe zasady.