Czym jest Wicca

Tym właśnie jest Wicca – to odpowiedz na duchowa potrzebę współczesnych ludzi. To religia przyrody i natury w najszerszym tego słowa znaczeniu. To wsłuchanie się w rytm wszechświata, poznawanie jego praw, dotykanie boskości w stworzeniu, świętowanie cyklu, nigdy nie kończącego się tańca życia i śmierci. To religia misteryjna ponieważ zarówno ją jak i jej bogów poznaje się poprzez udział w misteriach. To także religia inicjacyjna, ponieważ do misteriów dopuszczeni są tylko inicjowani wiccanie.

Wicca to religia pogańska, której wyznawcy nazywają się czarownicami. Wielu utożsamia ją z czarostwem ale czarostwo lub czarownictwo to dużo szersze pojęcia; i tak: każdy wiccanin jest czarownicą, ale nie każda czarownica jest wiccaninem. Mówiąc o czarownicach większość z nas wyobraża sobie latające miotły, czarne koty, kociołki i zaklęcia. Być może niektórzy z nas pomyślą o nocnych rytuałach, tańcach przy ognisku ale mało kto zdaje sobie sprawę, że czarostwo, a w tym Wicca oferuje swoim wyznawcom dużo więcej. Sama nazwa Wicca bierze się od staroangielskich słów „wicca” i „wicce” oznaczających „wise one” czyli mądrą osobę. Od tej nazwy powstało potem słowo „witch” czyli angielski odpowiednik czarownicy lub czarownika.

– w całej naturze, czyli w otaczającym nas wszechświecie i ludziach, włączając w to nas samych. Praktyka religijna Wicca skupia się zatem na świętowaniu zmieniających się wiecznie pór roku oraz cyklu księżycowego, a także na poznawaniu samego siebie i uczeniu się, jak przejąć bardziej świadomą kontrolę nas swoim życiem. Swoim wyznawcom Wicca pozwala przybliżyć się i lepiej dostroić do rytmu zmian w przyrodzie, do energii Ziemi, Księżyca i Słońca, głębiej zrozumieć samych siebie a tym samym wejść w bardziej intymną relację z Boginią i Bogiem. Znana wiccanka Vivianne Crowley napisała w jednej ze swoich książek: „osoba na pierwszym stopniu może być uważana za studenta zarówno wiedzy o Wicca, jak i wiedzy o samym sobie”. Oba te elementy są bardzo ważne dla Wiccan. Dzięki wiccańskim rytuałom i filozofii możemy żyć w harmonii z cyklicznymi zmianami w świecie i naszym życiu, poczuć wspólnotę, a nawet jedność z innymi stworzeniami na naszej planecie: zwierzętami, roślinami, żywiołami a przede wszystkim z Bogami.

Zdarza się więc, że praktykujący wspólnie wiccanie mogą mieć bardzo różne poglądy i podejścia. Istnieje jednak sporo elementów Wicca, co do których, nawet jeśli nie wszyscy, to jednak zdecydowana większość Wiccan się zgadza i do pewnego stopnia można mówić o „wiccańskich wierzeniach”. Wiccanie wierzą, że wszechświat nie jest pusty. Każde stworzenie we wszechświecie, znane nam i nie znane, materialne i duchowea – wszystkie są częścią wielkiej, wypełniającej świat energii życia. Dzięki tej energii wszystko jest powiązane wielką pajęczyną zdarzeń zwaną The Web of Wyrd (Sieć Losu). Tak postrzegany świat jest jednym, żywym organizmem, materialną manifestacją boskiej energii. Wszystko jest energią, a energia ta jest w ciągłym ruchu, dzięki istnieniu przeciwległych biegunów: energii żeńskiej zwanej Boginią i męskiej zwanej Bogiem. Interakcja pomiędzy nimi, powoduje napięcie, wywołujące trwanie i rozwój świata. Energia polaryzacji jest energią wykorzystywaną w magii. Jak na religię przystało Wiccanin mają swoich bogów: Księżycową Panią, Boginię Matkę, Królową Tajemnicy i Magii oraz Rogatego Boga – Pana Śmierci i Odrodzenia.

– czyli możliwość kształtowania naszej świadomości, z jednej strony i rzeczywistości, z drugiej strony, przy pomocy mocy drzemiących w naszym umyśle i duchu i ciele. Ważna jest tu wolna i silna wola. Magia uczy nas, że nasza rzeczywistość składa się z widzialnych i niewidzialnych światów, mocno ze sobą powiązanych i mających na siebie wpływ. Zmiany spowodowane w świecie duchowym spowodują zmiany w świecie materialnym i vice versa, a zatem nasze myśli, intencje, słowa i siła w nie wkładana mogą mieć wpływ na nasze życie. Większość wiccan wierzy też w istnienie boskiej, nieśmiertelnej części zwanej duchem lub duszą. Większość wiccan wierzy, że, podczas gdy ciało wraca do ziemi i rozkłada się po śmierci, duch lub dusza reinkarnuje się poprzez kolejne wcielania dążąc do oświecenia, aby na koniec stać się częścią boskiej energii i tym samym wrócić do Źródła.

Jej wyznawcy świętują poprzez odprawianie rytuałów, które są misteriami, służącymi kontaktowaniu się z Bogami i świętowaniu cyklu narodzin, śmierci i ponownego odrodzenia, w czasie których uczestnicy przenoszą się w sferę sacrum. Dostęp do tych misteriów maja tylko osoby inicjowane. Po inicjacji pierwszego stopnia każdy wiccanin, staje się kapłanem lub kapłanką. Przez pierwszych kilka lat pozostaje jednak uczniem. Po inicjacji drugiego stopnia kapłan i kapłanka uzyskują tytuł arcykapłanów, który oznacza, że okres nauki się zakończył i że z kolei mogą uczyć innych. Nie ma zatem w Wicca podziału na kler i osoby świeckie, każdy ma prawo do indywidualnego kontaktu z boskością. Każdy wiccanin jest panem swego losu i jego własny rozwój zależy tylko od niego. Kapłaństwo zobowiązuje, kapłaństwo połączone z czarownictwem/czarostwem –zobowiązuje podwójnie. Od wiccan oczekuje się zatem silnej postawy etycznej opartej na Prawie Trójpowrotu oraz na Wiccańskiej Poradzie:

 

„Osiem słów Wiccańską Poradę stanowi
Gdy krzywdy nie wyrządzasz, czyń podług swej woli”

 

która na pierwszy rzut oka może się wydać zbyt ogólna albo nie możliwa do wykonania. W Wicca jednak nie ma łatwych rozwiązań. Ważną wytyczną dla wiccan w sprawach etyki jest też wiccańskie hasło, które brzmi „Doskonała Miłość i Doskonałe Zaufanie” oraz kilka wiccańskich tekstów objętych przysięgą milczenia.

Biorąc pod uwagę ilu wiccan się ujawnia, uczy, pisze książki, prowadzi fora czy strony internetowe, a nawet warsztaty oraz ile już na temat Wicca zostało powiedziane, może się nasunąć pytanie czy przypadkiem nazwanie Wicca religią tajemną nie jest przesadą. I tak, i nie. Na pewno Wicca jest dziś bardziej otwarta niż kiedyś. Pojawiła się w wymiarze publicznym już za czasów Geralda Gardnera, a dzięki Aleksowi Sandersowi stała się bardzo popularna. Jej popularność nie zmalała do dzisiaj, Wicca stała się wręcz oficjalnie zaakceptowaną religią i osoba poszukująca może łatwo znaleźć dużo informacji na jej temat. Mimo to wiele elementów Wicca nadal pozostaje tajemnicą. Nie wszystko zostało opublikowane, a często wokół tego co już jest opublikowane powstaje dużo nieporozumień. Pojawiają się sprzeczne informacje, więc czasami nie wiadomo w co wierzyć. Najważniejsze jednak jest to, że nie tyle nie można mówić o czymś ze względu na przysięgę milczenia, co o wielu rzeczach nie da się powiedzieć. Wicca to religia indywidualnego doświadczenia zdobywanego poprzez wspólną praktykę. Niektórych rzeczy nie da się powiedzieć, bo niektórych przeżyć duchowych i rytualnych nie da się opisać przy pomocy słów ani ogarnąć przy pomocy rozumu, a nawet nie powinno się tego robić. Rytuały nadal praktykowane są w ukryciu i dostępne są tylko dla inicjowanych, a więc nadal objęte są tajemnicą. Tajemnicą jest też to, gdzie Wicca nas zaprowadzi. Każdy z nas wchodząc na wiccańską ścieżkę, otwiera się na przygodę życia. Może mieć pojęcie o celu podróży, ale nie wie dokładnie, jaki ten cel jest i w jaki sposób zostanie do niego poprowadzony, jakie próby i wyzwania czekają po drodze i jakie doświadczenia będą naszym udziałem, a także jakim człowiekiem staniemy się dzięki wiccańskiej praktyce.

Jej korzenie sięgają głęboko do ludzkiej psychiki, a jednocześnie do systemów, nauki, filozofii i wierzeń starożytnych ludów. Równocześnie Wicca nie odrzuca zdobyczy kulturowych ostatnich kilku wieków. Jest owocem myśli ludzkiej ostatnich kilku tysięcy lat. Elementy Wicca odnieść można do religii: starożytnego Egiptu, Mezopotamii, kultury Azteków i oczywiście do pogańskich religii Europy, szczególnie celtyckiej i anglo-saksońskiej. Wicca czerpie również mądrość, wiedzę i praktyczne metody z Kabały, z filozofii neoplatońskiej i filozofii włoskiego odrodzenia, okultyzmu i alchemii europejskich, tajnych organizacji okultystycznych XVIII i XIX wieku i oczywiście z magii ludowej, która wszystkim z czarownicami się najbardziej kojarzy. Z drugiej strony Wicca jest religią współczesną, w swoim obecnym kształcie jest tworem naszych czasów. Kompatybilna z najnowszymi odkryciami naukowymi, a także teoriami psychologicznymi, odpowiada na potrzeby duchowe współczesnego człowieka. W starożytnej wiedzy zawarte są uniwersalne mądrości, które nauka zaczęła doceniać niedawno. W mitach znajdują się psychologiczne archetypy i symbole, które działają bezpośrednio na naszą psychikę. Wicca stanowi więc pomost pomiędzy starą wiedzą i mądrością a współczesnym światopoglądem. Stare i nowe uzupełnia się, wzbogaca i razem przemawia do nas dużo głębiej.