Oto pierwszy artykuł w serii artykułów poruszających temat Wicca i seksualności oraz Magii Seksu. W poniższym tekście autorka, Melissa Harrington omawia podstawy, czyli podejście Wicca i wiccan do seksu i seksualności. W następnych artykułach zagadnienie zostanie omówione obszerniej. Artykuł ten pojawił się niedawno w Encyklopedii Psychologii i Religii.
Harrington, M. (2012) Wicca i Seksualność. W D Leeming (Ed) Encyklopedia Psychologii i Religii, Druga Edycja. Nowy York, NY: Springer.
English version
Wicca i Sex
Cześć w kulcie czarownic jest i zawsze była skierowana ku zasadzie Życia i zrobiła z tej zasady, zamanifestowanej w seksie, coś świętego. Co jest perwersją? To? Czy może jest nią pogląd, który sprawia, że ludzie są zawstydzeni swoimi nagimi ciałami, boja się seksu, 'grzechu pierworodnego’ i czegoś nieczystego? … Kult Czarownic nie traktuje świętości seksu jako celu samego w sobie ale jako żyjący symbol i manifestację Wielkiego Źródła Wszechrzeczy, które ludzie nazywają Bogiem. (Gardner, [1959]2004:210)
Wiccańskie rozumienie seksualności wywodzi się z historii, filozofii i praktyki Wicca. Wiccanie postrzegają życie jako cenny dar: do życia i do cieszenia się nim, a zatem seksualność jest ceniona jako naturalny środek prowadzący zarówno do przyjemności jak i do prokreacji, jako droga do komunii z boskością i dostrajanie się do energii kosmosu (Clifton 2006:64). Energie te mogą być rozumiane w taki sam sposób jak Prana czy Chi we wschodnich systemach medytacyjnych. Taka filozofia jest częścią odzyskiwania przez Czarostwo seksualności, szczególnie kobiecej, jako pozytywnej ludzkiej funkcji.
Posiada kilka elementów tantrycznych i mogła trafić do zachodniej tajemnej tradycji poprzez XIX wieczny okultyzm. Dokładne korzenie wiccańskiej filozofii nie są na razie znane, ale jak pokazuje kontynuacja badań naukowców takich jak Hutton, Heselton, Rankin, D’Este i Pearson, zarówno obraz wiccańskich korzeni jak i procesów, które pozwoliły Wicca urosnąć w ciągu 50 lat z małej tradycji okultystycznej w wielką, znaczącą religię późno-współczesnego społeczeństwa staje się coraz bardziej złożony.
Wicca pojawiła się jako nowy ruch religijny w połowie XX wieku (Hutton 2003:282), a więc większość wiccan osiągnęła pełnoletność podczas lub po zakończeniu się seksualnej rewolucji lat 60tych, w ramach kultury, która wspiera przedmałżeński seks i użycie środków antykoncepcyjnych. Wicca odzwierciedla powyższe normy kulturowe. Większość dorosłych wiccan wstępuje w związki seksualne zanim zdecyduje się na monogamiczne małżeństwo. Alternatywne rodzaje związków, jak na przykład polyamoria także istnieją w ramach mniejszej demografii, która odzwierciedla ilość osób eksperymentujących z alternatywnymi strukturami związków w dzisiejszym zachodnim społeczeństwie. Celibat również jest akceptowany, a także związki homoseksualne są świętowane i potwierdzone małżeństwami. Wszystkie rodzaje związków podlegają jednak jednej zasadzie: Wiccańskiej Poradzie, która mówi nam ’Gdy krzywdy nie wyrządzasz, czyń podług swej woli’.
Etos ten związany jest z wiccańskim rozumieniem natychmiastowej karmy, przekazywanym jako prawo potrójnego powrotu, które mówi, że wszystkie działania posiadają następstwa już w tym życiu, bez nieba, piekła i rozgrzeszenia. To odzwierciedla pochodzenie Wicca z tego samego kulturowego środowiska co ruch New Age oraz fakt, że wiccanie odrzucają podstawy etyczne znajomego Chrześcijaństwa jeszcze przed przystąpieniem do Wicca. We wczesnych dniach istnienia Wicca, quazi historyczny mit Czasu Stosów (Burning Times), podawany był jako dobry powód odejścia od zorganizowanej religii, a w bardziej współczesnych czasach skandale związane z instytucjonalnym wykorzystywaniem dzieci i pedofilią w Katolicyźmie podawane są jako przykłady na to, że złożone filozofie etyczne wcale nie zapewniają etycznego zachowania. Wiccanie przyznają się do poczucia 'powrotu do domu’, do Wicca (Adler 1986:x; Harvey 1999:245), kiedy wiccańska filozofia pasuje do ich osobistych systemów wierzeń, w których ramy etyczne współgrają z etycznym humanizmem (Harrington 2002).
Wiccańskie poglądy na seks i seksualność zaakcentowane są w Pouczeniu Bogini, w tekście rytualnym, który jest szeroko używany podczas wiccańskich rytuałów i podczas wiccańskiej inicjacji.
… I będziecie wolni od wszelkiego zniewolenia, a na znak prawdziwej wolności powinniście być nadzy podczas rytuałów, winniście tańczyć, śpiewać, ucztować, tworzyć muzykę i kochać, wszystko ku czci mojej; albowiem do mnie należy uniesienie ducha i radość na ziemi, a moim prawem jest miłość do wszystkich stworzeń. Niechaj wiara ze mnie płynąca zagości w radującym się sercu, gdyż zważ, wszelkie czyny miłości i przyjemności są moimi rytuałami. Pozwól wiec, aby piękno i siła, moc i współczucie, honor i pokora, radość i szacunek zamieszkały w tobie. (Valiente 2009)
Dodatkową atrakcją Wicca jest fakt, że jest to religia, która celebruje kobiecość i zawiera kult Bogini. Po mileniach patriarchalnego monoteizmu, praktykujące kobiety znajdują w tym wielką wzmacniającą je siłę (Christ 1992:248). Wykorzystują ikonografię Bogini aby odkrywać różne aspekty swojej własnej psyche oraz archetypiczne obrazy kobiet (Solomonsen 2002:150). Świętują swoją seksualność w holistycznej 'nowej świadomości’, która postrzega rozdzielające umysł i ciało dualistyczne modele jako niszczące i niemoralne (Rountree 2004:192). Mężczyźni także są przyciągani do Wicca, aby czcić Boginię ale okazuje się, że mogą również wejść w kontakt z wzmacniającymi ich archetypicznymi modelami męskiej psychiki, szczególnie podczas festiwali pór roku.
Festiwale Pór Roku lub Sabaty łączą tradycje ludowe i mitologię z rytualną psychodramą, która wiąże ludzkie życie z przemianami pór roku. To Koło Roku obraca się wokół Boga i Bogini, jako antropomorficznych symboli sił natury, zawartych w nigdy nie kończącym się cyklu regeneracji. Jest to model przeważająco heteroseksualny, ale gdy Wicca się rozrosła i przyciągnęła osoby o orientacji homoseksualnej, zaczęły one praktykować tworząc sposoby, dzięki którym wiccańskie rytuały nabierają większego znaczenia także dla nich.
Wiccanie wierzą, że odgrywanie tych rytuałów przybliża ich do boskości, do natury i do siły życiowej i z tego powodu Wicca nazywana jest często 'Religią Natury’ (Clifton 2006:66).
Jest częścią neopogańskiego ruchu, który został opisany jako duchowe skrzydło Ruchu Zielonych (Curry 2011:166).
Rountree pisze:
’Braterstwo z Naturą jest ważne dla większości Neo – Pogan, głównie w obrębie religijnych wierzeń, rytuału i działań rekreacyjnych… ma ideologiczny i motywacyjny charakter dla ludzkiego działania, który posiada pilny, współczesny ekologiczny związek z tematem’ (Rountree 2012:305).
Wiccańskie rytuały zawierają metodologie służące zmianie świadomości osób praktykujących, co może zafascynować i przyciągnąć osoby z zewnątrz ale równocześnie może zaostrzyć aspekty taboo. W niektórych liniach praktykujący są nadzy w rytuałach, czyli odziani są w niebo (’skyclad’) i zgłaszają podobne poczucie wolności i bliskości z naturą do tego jakie głoszą świeccy nudyści. Inicjacje zawierają krótkie akty biczowania, które biorą się z długiej tradycji historii i technologii religijnej zmiany świadomości (Pearson 2007:84)
Wiccanie postrzegają seksualną energię wyzwoloną przez tego rodzaju praktyki jako coś co można ujarzmić. Wiccańska nauka zawiera użycie świec, śpiewanie i czantowanie, bębnienie, taniec, medytację służące do wzbudzenia i przesłania fizycznej, mentalnej i magicznej energii. W ten sposób magia seksu może też być przeprowadzona jako świadomy akt przez dwoje ludzi, którzy wyślą powstałą energię ku wybranemu, określonemu celowi. Praktyka ta jest często wykorzystywana w tzw nieobecnym uzdrawianiu, czyli akcie magii sympatycznej, podczas którego magiczne środki użyte są do wygenerowania energii wysyłanej potem do innej osoby w celu osiągnięcia fizycznych rezultatów.
W wiccańskiej ceremonii, większość rytuałów kończy się symbolicznym aktem seksualnym podczas błogosławienia Ciasta i Ale (przypis od tłumacza: 'ale’ to rodzaj angielskiego piwa). Kapłanka zanurza ceremonialny sztylet lub Athame w kielichu trzymanym przez kapłana, mówiąc ’Jako Athame jest dla mężczyzny tak kielich jest dla kobiety, połączone przynoszą błogosławieństwo’. Kapłan podaje jej ciasto mówiąc ’Błogosław to jedzenie w ciała nasze, obdarowując nas zdrowiem, bogactwem, siłą, radością, prawdą i tym spełnieniem miłości jakim jest wieczne szczęście’. Kowen podaje kielich każdej osobie i dzieli się pobłogosławionym jedzeniem, wierząc, że jest ono nasiąknięte magiczną energią i życiową siłą rytuału. (przypis od tłumacza: opisana część rytuału oparta jest na Mszy Gnostycznej A. Crowleya).
Nie ważne jaka jest ich osobista orientacja seksualna, wiccanie uważają, że seks może być sakramentem. W większości wiccańskich rytuałów, Bogowie są wzywani w świętą przestrzeń wiccańskiej świątyni i w ciała wyświęconych kapłanów i kapłanek na czas ceremonii. Jeden z wiccańskich rytuałów zwany Wielkim Rytem, konsumuje tą seksualność. Ze względu na szacunek jaki wiccanie maja dla seksu i seksualności, Wielki Ryt jest uważany za rytuał, który mogą odprawić tylko w prywatnej sytuacji, tylko najbardziej doświadczeni wiccanie, o równym sobie statusie i są parą w życiu prywatnym. Podczas tego rytuału ciało postrzegane jest jako święte naczynie bogów i kanał przez, który przepływa boska moc wszechświata. Z tego powodu może czasami być użyty w inicjacji trzeciego stopnia. Vivianne Crowley omawia jego efekty posługując się Jungowskimi pojęciami integracji żeńskiej animy z męskim animusem wewnątrz psyche osoby inicjowanej, integracji, która prowadzi do psychologicznej i duchowej harmonii (Crowley 1989:221)
Jako religia, w swojej obecnej formie, Wicca ma 50 lat i być może dlatego ucieleśnia Zeitgeist 21 pierwszego wieku z akcentem położonym na równość, ekologię i indywidualizm usytuowane w post modernistycznej ramie osobistego i duchowego wyboru. Skupienie się na świętości duchowości, kruchości Ziemi oraz odnowa kultu Bogini są głównymi atrakcjami Wicca ale są nimi także wiccańskie spojrzenie na życie i 'objęcie’ zamiast odrzucenie seksualności. Być może rytuały inicjacyjnej, tajemnej szkoły Wicca są trochę zbyt bliskie, intymne, niejasne i niezrozumiałe dla większości, aby stać się kiedykolwiek religią głównego nurtu ale w miarę jak Współczesne Pogańskie Czarostwo rośnie w formę ekumenicznego Neo-Pogaństwa, mamy do czynienia z coraz większym różnicowaniem się i adaptacją różnych praktyk, aby odpowiadać jak najszerszej kongregacji. Wszystkie formy czarostwa podzielają jednak ten sam pogląd, że seksualność jest świętym darem i wszystkie praktyki seksualne są ważne o ile podejmuje się je z szacunkiem i kiedy przynoszą przyjemność, wzmocnienie, połączenie z naturą i siłą życia, komunię z boskością oraz przede wszystkim – kiedy nikogo nie krzywdzą.