W przyszłym miesiącu czeka nas ekscytujące wydarzenie w pogańskim kalendarzu: Fundacja Doreen Valiente razem z Centrum Studiów Pogańskich publikują długo oczekiwaną biografię Doreen Valiente, napisaną przez Phillipa Heseltona. Jako ktoś, kto miał to szczęście, aby znać Doreen i brać z nią udział w rytuałach, byłam zadowolona, że Phillip zdecydował się podjąć tego zadania.
Doreen Valiente: „Wielu ludzi powie wam, że okultyzm, czarostwo i magia są niebezpieczne. Tak, są niebezpieczne, tak samo, jak przechodzenie przez drogę, ale nie dojdziemy zbyt daleko, jeśli boimy się spróbować…”
Kiedy myślimy o religijnych przywódcach, nasze społecznie ukształtowane wzorce od razu narzucają nam obrazy czcigodnego brodatego gentelmana lub charyzmatycznego kaznodziei, lecz poprzez duchowość Bogini, kobiety wychodzą znacznie przed szereg. Doreen Valiente jest jedną z wielu potężnych kobiet, których praca ukształtowała współczesne pogaństwo.
Wynurzenie z Cieni
Tak, jak w wypadku prac wielu autorów i nauczycieli, można powiedzieć, że rozwój popularności dzieł życiowych Doreen ma charakter spiralny: jej dzieła były w czołówce literatury tematycznej podczas jej największej aktywności w latach 60. i 70. XX wieku, później ich popularność zmalała na jakiś czas, by powrócić w latach 90., szczególnie dzięki książce Michaela Jordana „Witches: An Ecyclopedia of paganism and Magic” („Czarownice: Encyklopedia Pogaństwa i Magii”) z pięknymi fotografiami Sally Griffyn.
W ciągu ostatnich pięciu lat swojego życia Doreen była bardzo zajęta. Stała się patronką Centrum Studiów Pogańskich (Centre of Pagan Studies) założonego przez Johna i Julie Belham–Payne’ów, przyczyniając się do promocji ich działań w rodzinnym mieście, Brighton, oraz w okolicach. Przekonano ją potem, by odważyła się wystąpić na dużo większej scenie podczas Konferencji Pogańskiej w 1997 roku w Londynie, gdzie odebrała owację na stojąco od dwóch tysięcy ludzi.
Ostatecznie, w latach następujących po jej śmierci została ona oficjalnie uhonorowana. Przyznano jej zaszczytne miejsce we współczesnej, religijnej historii Wielkiej Brytanii, Fundacja Doreen Valiente oraz Centrum Studiów Pogańskich przeprowadziły zakończoną sukcesem kampanię, aby Doreen była rozpoznawana, poprzez zainstalowanie niebieskiej, tablicy na ostatnim budynku, w którym mieszkała. W czerwcu 2013 roku tabliczka ta została odsłonięta przez burmistrza Brighton podczas wydarzenia szeroko filmowanego przez BBC i inne media. W 2016 roku Fundacja i Centrum zabezpieczyły dwie wystawy magicznych przedmiotów Doreen w Brighton Muzeum, a rok 2016 rozpoczął się od publikacji biografii Doreen “Doreen Valiente, Witch” („Doreen Valiente, Czarownica”) autorstwa Phillipa Heseltona.
Głos dla Rzemiosła
Wierząca z pasją w przywrócenie tradycyjnego czarostwa, Doreen Valiente włożyła ponadprzeciętny wkład we współczesne pogaństwo. Jej udział to m.in.: książki, badania, osobista wizja pogaństwa jako spójnej religii natury oraz współzałożenie Federacji Pogańskiej, która w następstwie dekad dała początek Międzynarodowej Federacji Pogańskiej, Szkockiej Federacji Pogańskiej, Irlandzkiej Federacji Pogańskiej oraz innym oddziałom.
Doreen była naturalnym kowalem słowa i jej czysta proza uczyniła Wicca przystępną. Jej książki „Where Witchcraft Lives”, „An ABC of Witchcraft Past and Present”, „Natural Magic” i „Witchcraft for tommorow” były pierwszymi lekturami pokoleń poszukiwaczy. Jej literackie zdolności były podwójnie ważne, ponieważ Gerald Gardner był już w podeszłym wieku, kiedy zdecydował się upublicznić kult czarownic; nie miał już wiele czasu na pisanie książek. Czarostwo potrzebowało innego pisarza, aby przejąć pałeczkę po Geraldzie, a Doreen była jedną z jego arcykapłanek, które to zrobiły.
Jeszcze zanim Doreen zaczęła publikować, Gerald Gardner zwrócił się do niej, aby przyodziać w ciało szkielet materiałów, który otrzymał od swoich inicjatorów i do którego dodał wyniki swoich własnych badań. Zaklęcia, inwokacje i rytuały, wszystkie wypłynęły spod pióra Doreen, i chociaż w końcu opuściła kowen Geralda, to wciąż interesowała się jego historią. To jej poszukiwania zaprowadziły do odkrycia Geraldowej „Starej Doroty”, co otworzyło drzwi do odkrycia większej ilości informacji o inicjatorach Geralda.
Po prostu czarownica
Doreen grała ważną rolę w zapisie historii czarostwa i to właściwe, że Philip Heselton zrobił to samo dla niej. Jako biograf Geralda Gardnera, „Ojca Założyciela” współczesnego czarostwa, Philip jest w idealnym miejscu, aby kontynuować swoje historyczne badania, stając się głównym biografem „Matki Założycielki”. W miarę, jak dowiadujemy się więcej o historii czarostwa, które Doreen ukształtowała i w którym uczestniczyła, zdolności poszukiwawcze Philipa umożliwiają nam dowiedzenie się czegoś więcej o jej życiu z czasów, gdy jeszcze nie była wiccanką.
Jego wcześniejsza kariera w samorządzie lokalnym znaczyła tyle, że Philip wiedział, jak odnaleźć swoją drogę do faktów pogrzebanych w rządowych archiwach. Jego nos do wywęszenia ukrytych informacji zaprowadził go na przykład do odkrycia tego, jak Doreen spędziła II wojnę światową. Poprzez szerokie kontakty w wiccańskiej społeczności odkrył on także bogactwo fascynujących faktów odnośnie wiccańskiej historii w dwudziestym wieku. Jako że wczesne pokolenia w Czarostwie odeszły za zasłonę, łatwo stracić nam dostęp do skarbca wspomnień, które do nich należą. Na szczęście wysiłki Philipa, szczególnie w wyłapywaniu ludzkich wspomnień, dały wiele tym z nas, którzy jesteśmy wiccanami oraz szerszej pogańskiej społeczności. Dały nam poczucie tego, kim jesteśmy i skąd pochodzimy.
Philip wydobywa także ważną część tego, kim była Doreen – jej wielką miłość do świata naturalnego oraz przebywania na łonie natury. Jako czarownica, czuła ona głębokie połączenie z krajobrazem hrabstwa Sussex, które było jej domem w ostatnich dekadach jej życia. Pomimo wszystkich jej zdolności operowania piórem, nigdy nie była ona typową “fotelową okultystką”, lecz zwykłą i prostolinijną czarownicą, która nie kochała niczego bardziej od odprawiania rytuałów i czczenia Bogów na łonie natury. Rytuały, w których ja i mój mąż uczestniczyliśmy razem z nią są cennymi wspomnieniami.
Jednym z głównych zmartwień Doreen był publiczny wizerunek Rzemiosła. Wykonała ona olbrzymią ilość pracy, aby przeskoczyć negatywne medialne stereotypy. I to było to, co doprowadziło ją w 1971 roku do stania się współzałożycielką Federacji Pogańskiej razem z moją arcykapłanką Madge Worthington, oraz Johnem i Jean Score. Poganie z całego świata wiele zawdzięczają Doreen i jej pokoleniu pionierów, którzy szamotali się z uprzedzeniami i wrogością, abyśmy my, następne pokolenia, mogli współpracować otwarcie i bez strachu.
Dla wszystkich, którzy uważają siebie za praktykujących formę Tradycyjnego Rzemiosła pochodzącą z Wielkiej Brytanii, biografia Doreen autorstwa Philipa jest istotną lekturą.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej:
Książka Philipa Heseltona, “Doreen Valiente, Witch”, zostanie wydana 22. lutego 2016 roku Egzemplarze w przedsprzedaży są dostępne do zamówienia poprzez Fundacją Doreen Valiente, w księgarniach ezoterycznych (wspieraj lokalne księgarnie!) oraz księgarniach internetowych.
Więcej odnośnie Doreen, o jej fundacji, książkach i wydarzeniach z nią związanych można dowiedzieć się tu: https://www.doreenvaliente.com/
Zdjęcia ze zbiorów Fundacji Doreen Valiente.