Z początkiem jesieni wchodzimy w znak Wagi będący znakiem równowagi. Waga jest znakiem powietrznym, czyli podlega żywiołowi związanemu z umysłem i intelektem. Jesień to czas, w którym chłodniejsza pogoda oznacza przebudzenie umysłu, czas który stymuluje nas do nauki, studiów i znalezienia nowych spostrzeżeń. Pierwsze co nie-poganie zauważają w pogaństwie to jego święta i rytuały. Rytuały są ważne dla stworzenia społeczności jednak pogaństwo przez większość czasu jest ścieżką samotną a nie społecznościową. Wyzwaniem dla wielu z nas może być integracja z życiem codziennym, naszych inspiracji, wglądów, energii i poczucia złączenia, które odczuwamy w czasie intensywnej aktywności rytualnej. Jeśli mamy żyć jako poganie musimy zaangażować naszą duchowość zarówno na poziomie wewnętrznym jak i zewnętrznym. Pogaństwo jest w takim samym stopniu tym jak przeżywamy nasze życie z minuty na minutę, jak tym co robimy tworząc świętą rytualną przestrzeń.
Odnalezienie równowagi i harmonii
Równowaga i harmonia leżą w sercu astrologicznego znaku Wagi. Równowaga jest nieodłącznym elementem symbolu wagi. Harmonia jest nieodłącznym elementem rządzącej znakiem Wagi planety Wenus. Równowaga i harmonia jako wartości wykraczają poza kultury i okresy historyczne, można je odnaleźć w tekstach mądrości starożytnych cywilizacji od Chin po Rzym i w ustnej tradycji ludowej. Połączony z harmonią i równowagą jest duchowy stan wewnętrzny, który możemy nazwać stanem poprawności, trafności albo stosowności. Możemy go odnaleźć w starożytnej egipskiej tradycji związanej z boginią Maat. Maat została przedstawiona w egipskiej sztuce sakralnej jako bogini z piórem we włosach, lecz dla tych z nas, którzy są mniej wierzący Maat może być rozumiana jako abstrakcyjna zasada mówiąca o tym co jest właściwe i słuszne. Imię Maat może być przetłumaczone jako 'Prawda’, lecz równie dobrze także jako harmonia, trafność, właściwe myślenie i inne słowa, określające właściwy porządek rzeczy.
W tradycji irlandzkiej znaczenie 'trafności’, 'właściwości’, 'prawdziwości’ jako formy istnienia, zawarte jest w Tecosca Cormaic (Instrukcjach Króla Cormaic Mac Air), Wielkiego Króla Irlandii z okresu trzeciego wieku naszej ery.
To ja nasłuchiwałem w lasach
To ja wypatrywałem gwiazd
Byłem ślepy w obliczu tajemnic
I cichy w dziczy
Byłem rozmowny w tłumie
Nie drwiłem ze starych choć byłem młody
Nie przechwalałem się choć byłem dobrym wojownikiem
Nie mówiłbym źle o nieobecnych
Nie potępiałbym lecz chwalił
Nie prosiłbym ale dawał.
Cormaic opisuje jak się zachowywał będąc młodym księciem. Ideałem było zachowanie dostosowane do czasu, miejsca i zaangażowanych ludzi oraz unikanie ekstremów. Wytworne słowa irlandzkiego Wielkiego Króla i pracę wiccańskiego kowenu zdaje się dzielić duża przepaść w czasie i przestrzeni a jednak idee wyrażone przez Cormaic’a są pokrewne z Pouczeniem Wielkiej Matki w Wicca: „… niech będzie piękno i siła, moc i współczucie, honor i pokora, wesołość i szacunek w tobie…”
Zwrot do wewnątrz
Te pojęcia i ideały mogą nas prowadzić i dzisiaj, lecz aby wytworzyć w naszym życiu równowagę i harmonię musimy być zdolni do tego aby na krótką chwilę każdego dnia oddalić się od bezlitosnej presji codziennej harówki. Wielu z nas pogan dedykuje sporą ilość czasu i energii naszemu pogaństwu. Wspieramy innych pogan w kontaktach bezpośrednich albo internetowych. Wspieramy pogańskie grupy, organizacje świąt i rytuałów. Wygospodarowanie czasu każdego dnia dla osobistej praktyki, może okazać się trudniejsze.
Wraz z wejściem w znak Wagi energia natury zwraca się ku sobie i wycofuje w głąb drzemiącej ziemi, jest to naturalny czas by nasza osobista energia zwróciła się ku naszemu wnętrzu. Dla buddystów uważność (mindfulness) jest jedną z ośmiu ścieżek prowadzących do oświecenia. Dla wiccan osiem ścieżek ma inne znaczenie, jednak my także za jedną z nich uznajemy medytację. Ta medytacja może przyjmować różne formy. Może być wizualizacją, pracą z obrazami, pathworkingiem albo medytacją skoncentrowaną na danym symbolu lub przedmiocie. Albo może być też otworzeniem się na 'uważność’ kiedy to jesteśmy świadomi i akceptujemy bodźce dochodzące do nas zewsząd lecz pozostajemy w spokojnym miejscu pośród nich. Ta uważność oznacza pozbycie się uczuć i myśli, które zniekształcają naszą percepcję, a także bycie świadomym i akceptowanie rzeczywistości taką jaka jest.
Ośmiokrotna ścieżka
Wyzwanie jakie się przed nami pojawia kiedy wchodzimy w znak Wagi polega na wygospodarowaniu czasu kiedy sami możemy stanąć z boku i umiejscowić się w punkcie równowagi i podparcia. To miejsce istniejące pomiędzy światami, ani wewnątrz ani na zewnątrz, lecz pomiędzy. Miejsce, w którym możemy odnaleźć prawdziwych siebie. Czy możemy stać się pogańskimi medytującymi, podążającymi swoją własną ośmiokrotną ścieżką i dotrzeć do punktu równowagi i harmonii, miejsca piątego żywiołu – eteru, w centrum świętego kręgu? To nie tylko zewnętrzna święta przestrzeń rytualna lecz także święta przestrzeń, która, jeśli chcemy rozwijać nasze pogaństwo w sposób znaczący duchowo, musi powstać wewnątrz naszego własnego psyche. Tak więc spróbujmy każdego dnia, znaleźć czas aby powiedzieć sobie coś co nas wzbogaci i uwolni. Być może coś takiego:
Jestem teraz w stanie świadomości medytacyjnej
gdzie wszystko co widzę jest właściwe i zrównoważone
zgodnie z doktryną Maat,
Boginią wagi harmonii i sprawiedliwości
James Bennet &Vivianne Crowley (2001)
Magia i tajemnice starożytnego Egiptu. Nowy York: Sterling, p40.
Oddychaj powoli i spokojnie. Posiadasz kontrolę i świadomość, równocześnie czując się zrelaksowany i silniejszy. Pozwól swojemu umysłowi otworzyć się na swobodny przepływ obrazów, myśli i uczuć jakie objawią się tobie. Nie ma się czego bać, nie ma czego się wstydzić. Możesz zaakceptować wszystko co istnieje w tobie. Otwórz się na Maat, boginię twojej wewnętrznej prawdy.
Blessed Be
Ona.