Potrzeba mitycznych wzorców zostaje zaspokojona, gdy włożymy świat w ramy, które adekwatnie wyjaśnią znaczenie ludzkiej obecności we wszechświecie, dając obraz pochodzący z całości naszej psychiki.
Carl Gustav Jung (1961), Memories, Dreams, Reflections.
New York: Vintage Books. p.340
Nasi przodkowie, rozbudzając swoją świadomość, starali się czcić i szanować podtrzymujące ludzkie życie, moce natury. Przesilenie Letnie, kiedy słońce jest u szczytu swojej siły, stało się czasem świętowania życiodajnego Słońca. Słońca, które powraca co roku, by przynieść ziemi wzrastanie i ciepło.
Rydwan i Siła
Przesilenie Letnie to czas, w którym słońce przesuwa się w zodiakalny znak Raka, znak związany w Zachodniej Tradycji Magicznej z kartą tarota, zwaną Rydwanem. Rydwan ukazuje Króla Letniego Przesilenia jako wojennego przywódcę a Tarot Waita kładzie nacisk na obronną rolę tego mężczyzny. Król stoi w swym rydwanie przed murami miasta, jak gdyby chroniąc je przed atakiem. Obraz ten odzwierciedla mit Boga Słońca, który początkowo jest magicznym dzieckiem, później staje się młodym bohaterem, a na koniec zostaje mądrym królem. Cykl pór roku odzwierciedla cykl ludzkiego życia. Okres od Yule (Przesilenie Zimowe) do Midsummer (Przesilenie Letnie) reprezentuje ludzką wędrówkę od dzieciństwa, poprzez młodość i siłę, do wieku średniego, kiedy zaczynamy, miejmy nadzieję, znajdować swoje siły i mądrość jako przywódcy oraz nasz własny wewnętrzny majestat.
W niektórych pogańskich mitologiach Słońce związane jest z męskimi bóstwami, jak na przykład bóg egipskich Faraonów Ra, ale w północnej Europie i wielu innych kulturach Słońce było boginią. Ikonografia Słońca należy zarówno do dorosłej kobiety jak i do dorosłego mężczyzny. Żeńską, słoneczną kartą Tarota jest Siła, karta związana ze znakiem Lwa. Siła ukazuje kobietę, która czuje się dobrze posiadając moc, trzymając rozwartą paszczę Lwa. Mężczyzna w Rydwanie ma swoje konie, ona ma lwa. Obie karty ukazują obraz człowieka będącego w bliskim związku z fizycznym światem i mającego potencjał kontrolowania tego świata.
Słońce na wysokości
Słoneczne karty Tarota są ważne ponieważ przekazują wiadomości o duchowej dorosłości. Są obrazami dowództwa, bycia słonecznym królem i słoneczną królową. Midsummer jako festiwal słonecznego króla i słonecznej królowej reprezentuje zenit, święto majestatu, potęgi i siły. . Ale to, co osiągnie szczyt, musi podupaść. Midsummer jest często świętowane jako bitwa pomiędzy królem lata i królem zimy. Król lata wydaje się zwyciężać, ale jego zwycięstwo ma cenę – śmiertelną ranę, której nie da się uleczyć i która prowadzi do śmierci.
Nasze zewnętrzne osiągnięcia także mają swoją cenę. Osiągamy nasz cel, ale z czasem energia włożona w jego osiąganie wyczerpuje nas i nieuchronnie, w którymś momencie nasze siły maleją. Przesilenie letnie jest celebracją, ale jednocześnie jest to rozpoznanie, że, gdy krótkie dni, kiedy Słońce stoi w bezruchu, przeminą, wtedy kruchość życia i nietrwałość wszystkiego zaczyna dawać znać o sobie.
Woźnica, nie Rydwan
Rydwan jest pojazdem i w ezoterycznej psychologii może symbolizować ciało i osobowość, które budujemy w danym wcieleniu. Mają one poczucie niezmienności, ale w zamanifestowanym wszechświecie niezmienność nie istnieje – jedynie stworzenie, wzrost, atrofia, dezintegracja i jeszcze raz stworzenie – eony niekończącej się nigdy zmiany. Pogański cykl świąt pór roku uświetnia cykl wzrostu i zmiany w naturalnym środowisku otaczającego nas świata, ale świętując go, uczymy się także akceptować prawdę tego cyklu w naszym własnym życiu. Łatwo pomyśleć, gdy jesteśmy zajęci zanurzeniem się w codziennym życiu, że nasza indywidualność w obecnym stanie jest czymś niezmiennym, czymś co przetrwa. Prawdą jest, że głęboko w naszym wnętrzu istnieje trwały rdzeń i nasiono, które nazywamy 'sobą’ lub swoim 'Prawdziwym Ja’; ale jest to nasiono, które może się rozwinąć w wielu kształtach i formach. To co może się nam wydawać trwałymi cechami – nasza płeć, rasa, orientacja seksualna – to części pojazdu, które jednak nie są naszym 'ja’. Rydwan nie jest tym samym co osoba go prowadząca. Większość naszego rozwoju duchowego wiąże się z pozbywaniem się obrazów, jakie sami stworzyliśmy dla siebie lub jakie nam narzucono. Rozwój duchowy to odsłanianie, zdejmowanie zewnętrznych warstw uwarunkowań, jakie nałożyły na nas rodzina i społeczeństwo, by stać się esencją samych siebie, tym, czym jesteśmy, gdy możemy być przezroczyści i czyści, duchowo nadzy, odrzucając pozorność pozorów.
Słońce własnego 'ja’
Słońce jest jednym z wielu archetypicznych obrazów 'Prawdziwego Ja’, centrum psyche, wokół którego kręci się osobowość, jaką zbudowaliśmy w tym wcieleniu. W czasie naszej duchowej i fizycznej podróży, czas Midsummer symbolizuje punkt środkowy życia.
Pierwsza połowa życia koncentruje się na ustanowieniu siebie jako niezależnego dorosłego człowieka, do którego inni zwracają się o rady, pomoc i wsparcie. Podejmujemy odpowiedzialność – pracę za pieniądze, rodzicielstwo, społeczne i duchowe przywództwo – i poprzez naukę grania tych ról rośniemy i rozwijamy to kim i czym jesteśmy. W pierwszej połowie życia, rośniemy poprzez interakcję ze światem. Druga połowa życia ma inny cel, jest nim połączenie się z głębszą i mądrzejszą częścią samych siebie, czyli naszym Prawdziwym Ja. Gdy łączymy się z tym 'ja’, okazuje się, że nie czujemy już potrzeby zewnętrznych afirmacji. Źródła siły odnajdujemy głęboko w sobie.
Przesilenie Letnie jest punktem cyklu, w którym w nasze świętowanie możemy wpleść czas i przestrzeń potrzebną do uczczenia nasienia naszego Prawdziwego Ja. Nasienia, które istnieje w nas i które jest częścią Bogów. Przesilenie to czas kiedy możemy odnowić swoją duchową podróż w poszukiwaniu źródła naszej istoty, do tego miejsca i przestrzeni gdzie my i oni wpleceni jesteśmy w materiał ciągle stającego się wszechświata, gdzie my i bogowie jesteśmy jednością.
Modlitwa do Ra o brzasku
Cześć ci O Ra, o Wschodzie
Który przybywasz i nowy dzień wstaje, O Słońce Wspaniałe
Twoje wzejście światło w umysły i serca wlewa
By domem twym się stały;
Pozwól swej głębokiej ciszy wstąpić w nas
By zniknęły świata hałasy.
Swymi promieniami zapal płomień miłości
I moce wewnątrz nas;
I radością wypełnij Świątynię serc naszych