Równonoc Wiosenna: Witając Wiosnę

„Religia stara czy nowa, która kładzie nacisk na odkrytą przez współczesną naukę wspaniałość wszechświata, może wyciągnąć rezerwy szacunku i zachwytu, z jakich konwencjonalne religie rzadko korzystają. Prędzej czy później, taka religia powstanie.”

Carl Sagan (1994: 77) Pale Blue Dot, A Vision of the Human Future in Space.
New York: Random House.

Nowe początki

fern-plant-green-flamenco-51374

Wiosna to czas wzrostu. Przyroda zieleni się, zwierzęta tworzą nowe życie, dni wydłużają się, słońce nabiera siły, drzewa zakwitają, a ptaki śpiewają, znacząc nowe terytoria dla budowy gniazd. Wszędzie dookoła widzimy pracę kreatywnych sił natury. Te naturalne zmiany są sygnałem, że już czas zbudzić się z zimowego snu i zacząć nową fazę życia.

Dla starożytnych, sezonowe cykle światła i ciemności, ciepła i zimna tworzyły naturalny rytm aktywności i odpoczynku. W świecie współczesnym straciliśmy nieco poczucie tego rytmu, jednak świadomość zmian zachodzących w naturze może pomóc nam zrównoważyć nasze życie. Imbolc, który ma miejsce na początku lutego jest świętem oczyszczenia w kalendarzu pogańskim oraz w wielu innych religijnych kalendarzach. Od tego czasu, aż do wiosny, wraz z coraz dłuższymi dniami, zaczynamy budzić się z ospałej zimy. To czas na to, żeby oczyścić nasz dom i pozbyć się tego, co nie będzie nam potrzebne w nadchodzącym sezonie.

Używając odnowionej energii, która przychodzi wraz z wiosną, możemy zająć się światem zewnętrznym i kształtować go. Przesilenie wiosenne to czas dobry na to, żeby ocenić miejsce, w  którym jesteśmy teraz i poczynić plany na nadchodzące wiosnę i lato. Gdzie chcemy być i co chcemy osiągnąć nim nastanie jesień? Jakie nowe aktywności możemy rozpocząć i urzeczywistnić w ciągu nadchodzących miesięcy?

Szacunek dla ciała

Wiosna przynosi zieleń. W wielu mistycznych tradycjach kolor ten jest związany z boską energią, duchową pełnią i kreatywnością. Wielka niemiecka mistyczka z czasów średniowiecza, Hildegarda z Bingen na opisanie boskości ukrytej w naturze używała słowa ”viriditas” – „zielenienie”. W erze średniowiecza i później ewoluowała też alchemia: od procesu zamiany ołowiu w złoto po proces duchowej transformacji alchemika. „Ołów” ludzkiej osobowości ulega transformacji w nową duchową jaźń. „Zielenienie” jest jednym z tradycyjnych stanów w alchemii, a jego symbolem jest zielony lew. Lew był postrzegany jako  król zwierząt, największy z nich wszystkich, a zielony lew symbolizuje fizyczne odnowienie oraz regenerację siebie.  Wiosna to czas naszej przemiany, tak fizycznej jak i duchowej. W myśl idei pogańskiej, nasza praktyka duchowa czerpie z traktowania własnego ciała w sposób, który przynosi zdrowie oraz tworzy poczucie dobrego życia. Jesteśmy tym, co jemy, więc ważnym jest, żeby jeść rozważnie, mając świadomość jakości spożywanego jedzenia oraz wiedząc, skąd ono pochodzi. Niezbalansowane jedzenie zakłóca nasze procesy myślowe i zmniejsza zdolność do cieszenia się życiem w ciele, które jest jednym z wielkich darów natury. Kiedy nasza energia nie może płynąć swobodnie, nasz mózg nie funkcjonuje optymalnie, a życie staje się mniej radosne i kreatywne.

Szacunek dla Gai

Troska i szacunek dla ciała są czcią oddaną wszechświatowi, który obdarzył nas tym cennym ziemskim pojazdem, umożliwiającym nam cieszenie się egzystencją opartą na zmysłach. Dla pogan, inkarnacja w ciele jest świętym darem Bogów i częścią naszej egzystencji, którą się cieszymy. Dzięki fizycznej inkarnacji uczymy się doceniać piękno stworzonego wszechświata oraz wspaniałość innych, z którymi go dzielimy – roślin, zwierząt i innych ludzi. Wszyscy razem tworzymy anima mundi, duszę świata, która ożywia Gaję – nasz świat. Każdy gatunek, każda indywidualna istota są ważne i potrzebne.

branch-1173270_960_720

Co możemy zrobić podczas przebudzenia wiosny, aby w naszym życiu zapanowała równowaga, balans między różnymi częściami nas – umysłem, ciałem, emocjami i duchem, a także między naszymi własnymi potrzebami i pragnieniami, a tym, czego potrzeba planecie? Jedną z dróg, za pomocą których możemy najlepiej uczcić odnawiającą, zieleniącą wiosnę jest zastanowienie się nad tym, w jaki sposób możemy przyczynić się dla dobra biosfery, której częścią jesteśmy. Jaki duchowy podarek możemy złożyć Gai, aby zredukować krzywdę, którą wyrządza nasza egzystencja? Czy możemy zasadzić drzewo, wspomóc organizację działającą na rzecz środowiska, zacząć dojeżdżać do pracy lub szkoły na rowerze zamiast samochodem? Czy możemy jeść produkty niskobiałkowe; mniej protein pochodzących od zwierząt? Taki sposób żywienia sprawi, że my będziemy zdrowsi, a planeta i ci, z którymi ją zamieszkujemy – doznają mniej krzywdy. To wszystko są sposoby na to, aby „zazielenić” ducha, a także uczcić Gaję. Każda mała rzecz, jaką robimy dla planety i jaką jej oddajemy, przynosi nam coś w zamian. W tradycji wiccańskiej, ten powrót jest potrójny; niekoniecznie w znaczeniu materialnym, ale w energii duchowej. Wzrastamy duchowo poprzez działanie na rzecz większego dobra świata – oto nasz potrójny powrót.

Ponowne połączenie z naturą

Wiosna to czas ponownego połączenia się z naturą. W czasie zimy, nasz instynkt kieruje nas „do wewnątrz jaskini”, abyśmy dbali o swoje zdrowie i siłę i cieszyli się towarzystwem znajomych i rodziny. Wiosna jest porą na spędzanie czasu z naturą. Możemy odwiedzić święty teren, las lub inne miejsce naturalne, w którym możemy wyciszyć się i uspokoić oraz zbliżyć do sacrum. Nawet jeśli żyjemy w większym mieście, znajdą się tam parki, w których czuje się odnawiającą siłę wiosny. Odwiedzanie takich miejsc odnawia naszą energię i przynosi spokój wewnętrzny. To okazja, żeby uczcić naturę jako część ubrania Boskości, piękny płaszcz, który skrywa w sobie świadomość, wciąż stającą się, wciąż odnawiającą, sprawiającą, że wszechświat, w którym jesteśmy uprzywilejowani żyć ewoluuje i odświeża się. Nasza celebracja pór roku przypomina nam o tym, co jest trwałe – nie moda, ziemski sukces czy fizyczne piękno, ani nie nasze pomyłki, ból czy niedoskonałości. To jest to, co leży poza biegunami pozytywnych i negatywnych emocji. To głęboka radość płynąca z życia oraz głęboki spokój w obliczu wieczności.

Modlitwa na Wiosnę

Pani zielonej ziemi rosnącej,
Siło życia przejawiająca się w świecie
Moc tworzenia tchnąć we mnie chciej
By przynieść wzrost i odnowienie

By obudzić w napotkanych nadzieję i radość wiosny
Niechaj wiosny 'zielenienie’ inspiruje nasze serca i umysły.

Vivianne Crowley