Witaj!
Jeśli masz mniej niż 18 lat, a znalazłeś się na tej stronie nie przypadkiem, to list ten jest adresowany właśnie co Ciebie. Z pewnością zauważyłeś, że ludzie w Twoim wieku często budzą różne reakcje pośród dorosłych osób z pogańskiej społeczności. Najprawdopodobniej trudno Ci nie tylko znaleźć nauczyciela, który zechce się z Tobą podzielić swoją wiedzą, ale nawet i szczere odpowiedzi na pytania, na których Ci zależy.
W liście tym znajdziesz kilka informacji, które mogą Ci pomóc. Pamiętaj jednak, że nie da Ci on gotowych recept i odpowiedzi, jedynie pewne wskazówki, które, mam nadzieję, uznasz za przydatne.
Większość grup, kowenów czy prywatnych nauczycieli nie akceptuje uczniów poniżej określonego wieku. Często granicą jest wiek prawnej pełnoletności (w Polsce jest to 18 lat), choć zdarza się, że wymaga się wieku 21 lat lub nawet więcej. Powodów stawiania granic wiekowych jest wiele. Przede wszystkim osoba poniżej osiemnastego roku życia nie jest niezależna. Według prawa podlega ona prawnym opiekunom (najczęściej rodzicom) i to opiekunowie właśnie mają prawo decydować za niepełnoletniego co jest dla niego najlepsze, również w kontekście religijnym. Każdy, kto sprzeciwia się decyzjom opiekunów lub wpływa na ich decyzje może mieć kłopoty z prawem. Nawet jeśli rodzice wspierają swoich podopiecznych w ich poszukiwaniach lub sami mają podobne zainteresowania, niewielu mentorów decyduje się przyjąć takich uczniów.
Innym problemem jest często słomiany zapał, który charakteryzuje wielu młodych ludzi. Wiele ćwiczeń, warsztatów czy prac związanych z Czarostwem jest po prostu trudnych i wymaga poświęcenia oraz cierpliwości, również od osób w średnim wieku czy starszych. Nastolatki często mają wiele zainteresowań naraz, łatwo się do nich zapalają i łatwo porzucają. Okres dojrzewania to najczęściej okres buntu i kwestionowania wszystkiego. Jest to normalne, że chcesz wszystkiego dotknąć i spróbować, by wykształcić swoje opinie, potrzeby, oczekiwania. Lepiej do nauki magii czy zmiany religii podejść już po tych zmianach, kiedy będziesz sam wiedział, czego chcesz.
Nie jest jednak wykluczone, że masz te zmiany już za sobą. Być może wiesz już, czego chcesz, wykształciłeś swoje opinie, określiłeś oczekiwania. Mimo to nadal nie możesz być traktowany jak dorosły. Nawet, jeśli jesteś przekonany, że Wicca jest Twoją ścieżką, większość dorosłych może się wahać co do intencji takiego wyboru. Wiele młodych osób chce zajmować się pogańskim czarostwem, by zszokować rodziców, rzucić klątwę na kogoś, kto sprawia problemy lub zaczarować wybranka, by zakochał się na zabój. Taka postawa martwi starszych pogan i czarownice i naprawdę nie jest wystarczającym powodem, by zajmować się magią. Zanim więc zaczniesz kontaktować się z dorosłymi poganami upewnij się, że Twoje zamiary są czyste, pozbawione niskich pobudek.
Zawsze pamiętaj, że Wicca jest religią. Ścieżką duchową, którą podążają tysiące osób na świecie, choć niewiele osób w naszym kraju. Wiccanie, czy szerzej poganie, nie zostali wciąż w pełni zaakceptowani w Polsce. To raczej kwestia tradycji i mentalności społeczeństwa, bo oczywiście mamy prawo do swoich praktyk religijnych, wierzeń i przekonań. Społeczeństwo boi się tego, co nieznane i obce, tym bardziej niechętnie będzie patrzeć na coś/ kogoś, co (lub kto) będzie sprawiać kłopoty. Wpływ na młodzież zależną od swoich rodziców będzie zawsze źle widziana. Jeśli zaś naprawdę chcesz być wiccaninem, możesz mieć problem z traktowaniem serio przez otoczenie lub znalezieniem grupy lub mistrza, którzy będą uczciwi, o nieposzlakowanej opinii, zwłaszcza, jeśli masz zamiar użyć tego, czego się nauczysz samolubnie.
Wiele młodych (ale również starszych!) osób interesuje się Wicca lub czarostwem właśnie z takich powodów. Czarowanie jest „cool”, „fajne”, sprawia, że ludzie trochę się Ciebie boją, uznają Ciebie za innego od reszty lub lepszego, specjalnego. Powody takie są zdecydowanie poniżej krytyki , a nauka magii kierowana tymi pobudkami nie przynosi pożądanych owoców. Najczęściej takie osoby są po prostu usuwane z kowenów i innych grup, gdyż często przysparzają problemów grupie i konfliktów wewnątrz niej.
Nie piszę jednak tego tekstu tylko po to, by pokazać Wam, skąd bierze się niechęć wielu starszych pogan do młodzieży (choć mam nadzieję, że trochę Wam pomogłam w zrozumieniu tego problemu). Chcę również podpowiedzieć Wam co możecie robić, jeśli naprawdę czujecie, że jesteście na poważnie zainteresowani Wicca i Czarostwem. Być może okażą się Wam pomocne wówczas, kiedy rozpoczniecie już formalne szkolenie w Rzemiośle:
1. Zastanów się, co chciałbyś robić w życiu. W czym jesteś dobry, a w czym nie wiedzie Ci się? Spróbuj zaplanować swoją przyszłość tak, by Twój zawód czy studia pasowały do Twoich uzdolnień. Nie spiesz się, to zwykle zajmuje wiele tygodni lub miesięcy. Będziesz musiał poczynić pewne przygotowania poszukać, skoncentrować się i zorganizować. Trening tych cech pomoże Ci później podczas treningu magicznego.
2. Czytaj, czytaj i jeszcze raz czytaj. Czytaj o mitologiach, społecznościach, antropologii, psychologii, teologii… w szczególności o religiach i Bogach. Porównuj teksty ze sobą, wnioskuj i ucz się. Wyrabiaj sobie swoje opinie, ale raz wypracowanego zdania nie uważaj za niezmienne. Pozostawaj wciąż otwarty na nowe teksty i nowe doświadczenia.
3. Pracuj nad swoimi talentami artystycznymi. Jesteś uzdolniony muzycznie? Lubisz pisać? Rzeźbić? Może jesteś niezły rzemiośle artystycznym? Albo twoim konikiem jest gotowanie i pieczenie? Nieobce są Ci tkaniny, igły i nici? Ciesz się ze swoich dzieł. Rozwijaj swoje zdolności, bowiem przybliżą Cię do Bogów i z pewnością przydadzą Ci się, kiedy będziesz szkolił się w kowenie.
4. Dbaj o kontakt z naturą. Wybierz taki sposób, który lubisz, który daje Ci radość i relaks. Wyjedź na kemping lub spaceruj po parku, lesie i łące. Zajmij się ogrodnictwem lub uprawiaj rośliny w doniczkach. Naucz się czegoś o ziołach i ziołolecznictwie. Może zainteresuje Cię biologia, chemia lub astronomia? Pamiętaj, że kiedy jesteś odprężony i blisko natury, jesteś też blisko Bogów, którzy mogą dać znać o sobie w nieoczekiwany dla Ciebie sposób.
5. Bądź NIEZWYKLE OSTROŻNY! Wiele osób poluje lub żeruje na nieuważnych poszukiwaczach (ZWŁASZCZA na młodych poszukiwaczach, którzy nie mogą dostać się do wszystkich źródeł, do których chcą). Możesz spotkać wpływowe, potężne osoby, które mogą być zagrożeniem. Zdarzają się przypadki uwikłania w przemoc, gwałty, przemyt i inne przestępstwa. Możesz też skończyć z wypranym mózgiem, brakiem przyjaciół, depresją. A w najlepszym przypadku po prostu zostaniesz potężnie oszukany i zawiedziesz się na ludziach, nauczycielach czy nawet Bogach.
Po czym poznać, że grupa lub osoba jest dla Ciebie niebezpieczna? Odpowiedz sobie na kilka podstawowych pytań. Czy uważa, że wie wszystko i nie znosi, kiedy jest poprawiana? Myśl o sprzeciwieniu się przeraża Cię w jakiś sposób? Sam do niej się zgłosiłeś, czy ona werbuje uczniów? Czy żąda od Ciebie pieniędzy? Czy kiedykolwiek spotkała Cię z jej strony przemoc lub szantaż? A może grozi, że nie możesz się nigdy uwolnić spod jej wpływu, kiedy raz się przyłączyłeś? Jeśli na te pytania możesz odpowiedzieć twierdząco, trzymaj się z dala od takich osób i grup.
Jest wiele książek, które, jak już pisałam wyżej, warto czytać. Jednak wiele doświadczonych wiccan odradza korzystania z podręczników, które przedstawiają gotowe szkolenie, lub książek z gotowymi przepisami na rytuały i zaklęcia. Na polskim rynku wydawniczym tytuły takie proponują Gerrina Dunwich, Francesca de Grandis, Alan Abyss, Adrian Devine i wielu innych autorów. Większość tych książek jest łatwych w odbiorze, ale często są oparte na niekompletnej wiedzy, a zawartość jest najczęściej daleka od tego, co nauczają wiccańskie koweny. Mogą one spowodować wyrobienie sobie złych oczekiwań lub co gorsza, złych nawyków, które może być potem trudno usunąć.
Co zatem w zamian? Zacznij swoje poszukiwania nie od działu „ezoteryka” czy „magia” w księgarni czy w bibliotece, ale od działów historycznych, mitologicznych, psychologicznych. Dadzą Ci one solidne podstawy, które później pomogą Ci w nauce, formowaniu wniosków i opinii oraz poszerzą horyzonty. Pamiętaj też, że umiejętności pomogą Ci nie tylko na Twojej drodze czarostwa, ale też w innych dziedzinach życia.
Wiem, że czekanie jest bardzo trudne. Nie tylko dla młodych poszukiwaczy, ale dla nas wszystkich. Lecz naprawdę, warto poczekać, by, gdy nadejdzie odpowiednia chwila, uczyć się od najlepszych.
Powodzenia na Twojej ścieżce i w Twoich poszukiwaniach!